 |
| ဓာတ္ပုံ- တင္ထြန္းေအာင္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေဆာင္းအကုန္ေႏြအကူးျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာေတာင္ထူထပ္ေသာေနရာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ရာသီဥတုက ေအးစိမ့္စိမ့္ပင္ရိွေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔အနားက လူမ်ားရင္ထဲမွ ပူေလာင္မႈကုိေတာ့ မ်က္ႏွာမ်ားက သက္ေသျပေနခဲ့သည္။ လေပါင္းမ်ားစြာ အတူတကြသြားလာခဲ့ရသည့္ လူတစ္ဦး မၾကာမီတြင္ ေတာတြင္းတစ္ေနရာ၌ ထားခဲ့ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ နာမည္ေက်ာ္ ကရင္ျပည္နယ္ မာနယ္ပေလာေဒသသို႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္းက နယ္ေျမစုိးမိုးေရးထြက္ခြာခဲ့သည့္ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္း၏ ေရွ႕ဆံုးပြိဳင့္သြားရသည့္ ရဲေဘာ္တစ္ဦး မုိင္းနင္းမိေသာေၾကာင့္ သူတုိ႔မ်က္စိေရွ႕တြင္ပင္ အသက္ေပ်ာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိတပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းအတြက္ ေပၚတာတစ္ေယာက္အျဖစ္ ၀န္စည္စလယ္မ်ား သယ္ေဆာင္ေပးရသည့္ ကုိတင္ထြန္းေအာင္တု႔ိလူတစ္သုိက္ ေျမက်င္းတူးအၿပီးတြင္ မုိးကာျဖင့္ထုပ္ထားေသာ က်ဆံုးရဲေဘာ္ကုိ သူ၏လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္စစ္သားမ်ားက ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အေလးျပဳႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ သူတို႔လုိ ေပၚတာမ်ားအေပၚ အဆင္ေျပေျပဆက္ဆံတတ္သည့္ ရွားေတာင့္ရွားခဲ ထုိရဲေဘာ္အတြက္ ကုိတင္ထြန္းေအာင္တစ္ေယာက္လည္း အျခားေပၚတာမ်ားနည္းတူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္ဟု ဆုိသည္။ “ရဲေဘာ္ထဲမွာလည္း ေကာင္းတဲ့ေကာင္ေတြလည္းရိွသလုိ၊ ဆုိးတဲ့ေကာင္ေတြလည္းရိွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ ေသသြားတဲ့သူက ၀န္ေဆာင္(ေပၚတာ)ေတြနဲ႔ အဆင္ေျပတယ္။ သူ႔ေနရာက ၀င္ေတြးၾကည့္လိုက္တယ္။ လူမသိသူမသိ၊ မိသားစုကေတာင္ ဘယ္မွာေသလုိ႔ေသမွန္းမသိဘဲ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ထားခဲ့ရတာ။ သူ႔အတြက္ပဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္”ဟု ကုိတင္ထြန္းေအာင္က ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ ၁၀ ရက္ခန္႔အၾကာမွာေတာ့ သူခံစားသနားခဲ့ရသည့္ ရဲေဘာ္ေနရာတြင္ သူေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ “ဂ်ိမ္း”ခနဲ ေပါက္ကဲြသံႏွင့္အတူ ထြက္လာသည့္ မီးခုိးလံုးမ်ားေၾကာင့္ အနီးတစ္၀ိုက္ကုိ ေရးေရးသာျမင္ရေတာ့သည္။ သူေက်ာပုိးထားခဲ့သည့္ ႀကိမ္ျခင္းေတာင္းထဲမွ ၆၀ မမ ဗံုးဆန္မ်ားလည္း အနီးတစ္၀ိုက္ျပန္႔ႀကဲသြားခဲ့သည္။ “ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ဘားအံကပါလာတဲ့ သထုံေထာင္က ေကာင္ေလးက လွမ္းေခၚတာ။ ပစၥည္းေတြဘာေတြ နားလည္မႈနဲ႔ မွ်သယ္ၾကတာေပါ့။ သူ႔ကုိေစာင့္မယ္ဆုိၿပီး သြားေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းက ေဘးထြက္လိုက္တာ။ ေနာက္ျပန္နင္းတာ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထင္ စစ္ေၾကာင္းထြက္လုိ႔ ရန္သူက လွမ္းပစ္တယ္ထင္တာ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျခေထာက္ကပူလာတာ”ဟု သူမုိင္းနင္းမိစဥ္အေတြ႕အႀကံဳကုိ ေျပာျပသည္။ ထုိစဥ္က အသက္(၂၄)ႏွစ္ခန္႔ ရိွေနၿပီျဖစ္ၿပီး အစိုးရ၀န္ထမ္းႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ တစ္ၿပိဳင္တည္းလုပ္ကုိင္ခဲ့ရာမွ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေတာတြင္းတစ္ေနရာတြင္ ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးႀကံဳရမည္ဟု ဘယ္တုန္းကမွ် မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဟုဆုိသည္။ သူသည္ စစ္အစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္းတြင္ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသူျဖစ္ၿပီး တစ္ၿပိဳင္တည္းတြင္လည္း ထုိစဥ္က လွ်ိဳ႕၀ွက္ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားေနသည့္ Generation Wave အဖဲြ႕ႏွင့္လည္း ဆက္သြယ္မိၿပီး ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအခ်ိဳ႕ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း ကိုတင္ထြန္းေအာင္ကေျပာသည္။ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားျပဳေနစဥ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က Generation Wave အဖဲြ႕ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီး သူလည္း ေထာင္ဒဏ္ငါးႏွစ္ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။ “အဲဒီတုန္းက သိပ္ငယ္တယ္။ လူငယ္ဆုိေတာ့ မခံခ်င္တာသိပ္မ်ားတယ္။ အိမ္ကလည္း ပိုက္ဆံရလုိ႔ Generation Wave နဲ႔ ေပါင္းလုပ္တယ္ထင္တယ္။ GenerationWave က အခ်ိဳ႕ကလည္း ေနာက္ဆံုးမွ ကၽြန္ေတာ္အဖမ္းခံရေတာ့ သံသယ၀င္တယ္။ ေနာက္ဆံုး စစ္ေၾကာေရးေရာက္သြားမွ သူတုိ႔ထင္သလုိမဟုတ္ဘူးဆုိတာ အဖဲြ႕ထဲ (Generation Wave)က လူေတြ လက္ခံလာၾကတာ”ဟု ထုိစဥ္က သူ၏အေတြ႕အႀကံဳကိုေျပာသည္။ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းစဥ္က ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားပုဒ္မမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း စတင္ထိန္းသိမ္းခံရၿပီး ၂ ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ဘားအံအက်ဥ္းေထာင္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ခံခဲ့ရ၍ ထုိမွတစ္ဆင့္ ေရွ႕တန္းစခန္းမ်ားဆီ ေပၚတာအျဖစ္ သြားေရာက္ေစခဲ့ေၾကာင္း ကုိတင္ထြန္းေအာင္ကေျပာသည္။ “ထမ္းရတဲ့ ၆၆ မမ ဗံုးသီးေတြက ဆန္အိတ္သံုးပံုႏွစ္ပံုစာေလာက္ရိွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လိုေပၚတာခ်ည္းပဲ ၄၀ ေလာက္ပါတယ္။ ေတာင္ေတြကလည္း တစ္ေတာင္တက္ တစ္ေတာင္ဆင္းနဲ႔။ တပ္မၫႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ ေတာထဲမွာသြားေနရတာ။ သြားရင္းလာရင္းနဲ႔ ႏွစ္လၾကာေတာ့ ေတာထဲမွာ ႏွစ္လ ၁၆ ရက္ေျမာက္မွာ မုိင္းစထိတာပဲ”ဟု သူကေျပာသည္။ “ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း မိဘကုိ ဘယ္လုိျပန္ရင္ဆုိင္မလဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ေနာက္ဆံုးအိမ္ျပန္ခါနီးကုိ ဒီလိုျဖစ္သြားေတာ့ ဒီမ်က္ႏွာနဲ႔ အိမ္မျပန္ရဲဘူး။ တစ္ႏွစ္ပဲလိုေတာ့တာလြတ္ဖုိ႔။ မိဘကုိ ဘယ္လုိျပန္ရင္ဆုိင္မလဲလို႔ေတြးတယ္။ မုိင္းနင္းေတာ့ အ၀တ္အစားေတြခၽြတ္ၿပီး ေလးေယာက္ေလာက္က ၀ုိင္းဖိထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မခံႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေရေလာင္းေပး၊ ေမာ္ဖိန္းထုိးေပးတယ္။ ထုိးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပတ္သြားတဲ့အသားေတြ၊ အ႐ိုးေတြကုိ ခုတ္ေပးတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ေမ့သြားတယ္”ဟု သူကဆက္လက္ေျပာသည္။ သူသတိရေတာ့ စခန္းခ်ထားသည့္ ခရစ္ယာန္ဘုရားရိွခုိးေက်ာင္း၏ ေအာက္ထပ္တြင္ ေရာက္ေနခဲ့ေၾကာင္းကုိ တင္ထြန္းေအာင္ကေျပာသည္။ ကမၻာေပၚတြင္ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းအႏၲရာယ္ အႀကီးမားဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ မုိင္းထိသူစာရင္းထဲတြင္ သူလည္း အဖဲြ႕၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ “ေဆာင္းတြင္းဆုိေတာ့ ကုိက္လြန္းလုိ႔ တစ္ခ်ိန္လံုးေအာ္ေနရတယ္။ ေအာ္ေနရလည္း ဘယ္သူမွလာၿပီး သိပ္မၾကည့္ဘူး။ ေရေတြဘာေတြလည္း (ေပၚတာ)အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ လာတုိက္တယ္”ဟု သူကေျပာသည္။ မုတ္သုံသစ္ေတာမ်ားႏွင့္ သြားလာရခက္ခဲေသာ ျမန္မာျပည္၏ ေတာတြင္းတစ္ေနရာတြင္ ေျမျမႇဳပ္မုိင္းဒဏ္ခံခ့ဲရသည့္ ကုိတင္ထြန္းေအာင္တစ္ေယာက္ ရက္ၾကာၾကာမေစာင့္ရဘဲ အေဖာ္တစ္ေယာက္ထပ္ရခဲ့သည္။ သူမုိင္းထိၿပီး ရက္ပုိင္းအၾကာတြင္ ေနာက္ထပ္ရဲေဘာ္တစ္ဦးလည္း မုိင္းဒဏ္ရာျဖင့္ ေရာက္လာခဲ့သည္ဟု သူကေျပာသည္။ “အားလံုးရိကၡာလည္း ျပတ္ေနၾကတာ။ မျဖစ္ခင္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ကတည္းက စခန္းတစ္ခုလံုး ငွက္ေပ်ာအူပဲစားေနရတယ္။ ဒဏ္ရာအတြက္ ေဆးလည္းသိပ္မရိွဘူး”ဟု ကုိတင္ထြန္းေအာင္ကေျပာသည္။ ေဆာင္းတြင္း၏ အေအးဒဏ္ႏွင့္ သူ႔ဒဏ္ရာနာက်င္ကုိက္ခဲမႈကုိ ေျခာက္ရက္ေလာက္ခံစားခဲ့ရၿပီးမွ ၾကယ္ေျပာင္ကုန္းဟု သူသိသည့္ေနရာတစ္ခုသုိ႔ အဆင့္ဆင့္ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ “ၾကယ္ေျပာင္ကုန္းေရာက္သြားေတာ့ စစ္တပ္က ေဆးဗိုလ္ႀကီးေတြရိွတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ စစ္သားတစ္ပုိင္း၊ ဆရာ၀န္တစ္ပုိင္းဆုိေတာ့ ဆက္ဆံတာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရိွတယ္။ ေဆးကအစ၊ ေဆးထုိးေပးတာကအစ ေစတနာပါတယ္”ဟု သူကေျပာသည္။ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူ သူ႔အတြက္ သေဘာေကာင္းၿပီး လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ရိွသည့္ တပ္မေတာ္မွ ဆရာ၀န္မ်ား၏ အကူအညီေပးမႈေၾကာင့္ သူ႔မိသားစုႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရရိွခဲ့သည္။ သူေဆးကုသခံရာ ေဆး႐ံုဆီသုိ႔ သူ႔မိခင္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးအခ်ိဳ႕ ေရာက္ရိွလာေတာ့ သူရင္မဆုိင္ရဲခဲ့ေၾကာင္းေျပာသည္။ “သူတုိ႔အသံၾကားလုိက္ေတာ့ ငိုခ်င္စိတ္ေပါက္လာၿပီး ၀မ္းနည္းသြားတယ္။ ဒီလုိျဖစ္တာကို သူတုိ႔မျမင္ေစခ်င္ဘူး။ အားနာသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလုိက္တယ္”ဟု သူကေျပာသည္။ တပ္မေတာ္စစ္ေဆး႐ံုမ်ားတြင္ လႏွင့္ခ်ီၿပီး ေဆး၀ါးကုသမႈခံယူေနစဥ္ သူ႔အား ေထာင္ဒဏ္မွလႊတ္ေပးေၾကာင္း အစိုးရအရာရိွမ်ားက လာေရာက္အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူႏွင့္ဘ၀တူ မုိင္းဒဏ္ခံအက်ဥ္းသားေပၚတာအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေထာင္ထဲျပန္၀င္ခဲ့ရေၾကာင္း သူကေျပာသည္။ ေက်ာင္းသား၊ အစိုးရ၀န္ထမ္း၊ ေျမေအာက္ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၊ ေပၚတာလုပ္သား၊ မုိင္းနင္းမိသည့္ လူတစ္ေယာက္ စသည့္ဘ၀အစံုစံုကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ကုိတင္ထြန္းေအာင္တစ္ေယာက္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြင္း ျပန္၀င္လာေတာ့ လက္ကမ္းေပးသူမ်ားရိွသလို ေရွာင္ဖယ္သူမ်ားလည္းရိွခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး အားေပးစကားေျပာမည့္သူမ်ား သူ႔ဆီေရာက္လာသလုိ သားသမီးမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနေစလုိသူမ်ားအတြက္လည္း သူကနမူနာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ယခုေတာ့ ကုိတင္ထြန္းေအာင္တစ္ေယာက္ မုိင္းနင္းမိသည့္ေျခတစ္ဖက္ကုိ အတုျဖင့္အစားထုိးကာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအခ်ိဳ႕ကုိ ျပန္လည္လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည္။ ဆံုး႐ႈံးသြားသည့္ သူ၏ေျခတစ္ဖက္အတြက္ အစိုးရက တရား၀င္နစ္နာေၾကးလည္း ေပးေသးသည္။ “ကၽြန္ေတာ္ ေျခတစ္ဖက္ဆံုးသြားလို႔ဆုိၿပီး အိမ္ကုိ အရာရိွတစ္ေယာက္က ေငြလာေပးတယ္။ ပုိက္ဆံ ၆၀၄၀ လာေပးတယ္” ေရးသားသူ- ထြန္းခုိင္ 7Day News Journal |
Thursday, December 5, 2013
Posted By:Aung Shein Moe | At:8:23 AM
Be the first to comment!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment